قوانین کار و استخدام در کانادا

صاحب‌نظران سازمان و مديريت، منابع انساني را با ارزش‌ترين منبع سازماني مي‌دانند كه در اولويت قرار مي‌گيرد. به‌كارگيري اين منبع با ارزش، نيازمند مديريت منابع انساني و سيستم‌هاي فرعي آن نظير جذب و استخدام است كه اثربخشي اين سيستم‌ها مستلزم آشنايي كامل با قوانين و مقررات استخدامي است. بايد توجه داشت كه قوانين استخدام و كار، متناسب با تغييرات محيطي دست‌خوش تغييرات زيادي است.  آشنايي با اين قوانين و سيستم‌ها به كارآفرينان، سرمايه‌گذاران و تجار خواهان مهاجرت به كانادا و مقيم كانادا توصيه مي‌شود.

نيروي كار در كانادا

نيروي كار كانادا بسيار تحصيل‏كرده و ماهرند. كارفرمايان مي‌توانند كارمندان خود را از ميان كارگران، تجار و مديران، و متخصصان رشته‌هاي مختلف به خصوص در نقاط بزرگتر شهري انتخاب کنند. بررسي‏هاي انجام شده نشان‏ دهنده‌ تنوع جمعيتي نيروي كار در اين كشور است:

كل نيروي كار اين كشور 17,343,000 نفر است كه 47 درصد آن را زنان تشكيل مي‏دهند. توزيع اين جمعيت به‌شرح زير است:

بخش‌هاي صنعتي

• خدمات صنعتي: 75 درصد

• توليد: 14 درصد

• تجارت: 11 درصد

جميعت 15 سال و بالاتر: (نيروي كار)

• شاغلان: 16170   

• تمام وقت: 13206   

• نيمه وقت: 2964     

• بيكار: 1173     

توزيع جنسي جميعت 15 سال به بالا

• مرد: 12693   

• زن: 13113  

• كل: 25806  

جدول زير انواع استخدام بر حسب نوع صنعت را نشان مي‏دهد.

از طرف ديگر چنان‌كه گفته شد حدود 47 درصد از نيروي كار كشور كانادا را زنان و 53 درصد را مردان تشكيل مي‏دهند. نحوه توزيع جمعيت نيروي كار اين كشور بر حسب جنسيت به‌شرح جدول زير است:

قوانين استخدامي

قوانين استخدامي در كانادا شامل قوانين فدرال و استاني است كه به‌منظور حمايت از افراد كارگر و حقوق آنان وضع شده است. اين قوانين عليه كارفرماياني است كه با کارگران رفتار مناسب ندارند. همچنين، كارمندان مي‌توانند نسبت به رفتارهاي نامناسبي كه بر اساس جنس، سن، نژاد، مذهب يا عدم توانايي آن‌ها اعمال مي‌گردد، اعتراض کنند.

استانداردهاي امنيتي از كارمندان در مقابل ماشين‏ها و مكان‏هاي كار ناامن حمايت مي‏كند. قوانين كار كودكان، بر ساعات و انواع كاري كه به كودكان پيشنهاد مي‏شود نظارت مي‌كند، همچنين، اين قوانين به پرداخت دستمزد كارمندان و كارگران در ايام تعطيلات رسمي نيز نظارت دارد.

كارفرمايان بايد ماليات بر درآمد و وجوه اجباري معين را همانند بيمه بيكاري، فوق العاده كارگران و تدابير حقوقي از كارافتادگي افراد را از دستمزد رسمي آنها كسر کنند. اين امر حتي در مورد افراد خود اشتغال نيز ضرورت دارد.

رعايت قوانين استخدامي در مورد استخدام اعضاي خانواده نيز ضروري است. بانك توسعه مشاغل فدرال[2] كتاب راهنمايي براي تازه وارداني كه قصد شروع كار در كانادا را دارند ارائه مي‌دهد، همچنين، اطلاعات وسيعي درباره آموزش مديريت، مشاوره و خدمات طرح ريزي شده براي كارگران ماهر عرضه مي‌كند.

حقوق و مزايا و حداقل دستمزد

تعيين سطح حقوق و دستمزد بويژه براي عنوان‌هاي حرفه‌اي و مديريتي بسيار مشكل است. زيرا حقوق و مزايا به ندرت در آگهي‌هاي استخدامي قيد مي‌شود بنابراين، توصيه مي‌شود در صورتي كه حقوق و مزاياي بسيار بالا ذكر شود از آن چشم پوشيده. معمولاً ميزان حقوق قابل مذاكره است و افراد بايد مطمئن شوند كه حقوق دريافتي‌ با سطح تخصص، صلاحيت و سابقه كار مطابقت دارد

كمترين حقوق كارهاي تمام وقت و نيمه وقت در هر استان تنظيم و تعيين مي‌شود و به‌طور قابل ملاحظه‌اي در استان‌هاي مختلف متفاوت است (هر چند ميزان همه آنها پايين است). فهرست زير ميزان كمترين دستمزد در استان‌هاي مختلف بابت هر ساعت كاري را نشان مي‌دهد:

استان ها

ميزان حقوق در برخي از شركت‌ها و مشاغل (بويژه براي كاركنان دولتي) بر اساس توافق بين اتحاديه‌ها و كارفرمايان تعيين مي‌شود. ميزان حقوق هر 6 تا 18 ماه بازنگري مي‌شود كه البته اين مسأله به كارفرما بستگي دارد. گفتني است كه در حال حاضر شركت‌هاي كانادايي بيشتر حقوق بازنشستگي را پرداخت مي‌كنند.

حقوق كارهاي مشابه در مناطق مختلف كانادا به‌طور قابل توجهي متفاوت است و در شهرهاي بزرگي مانند تورنتو و مونترال و مناطق دوردست مانند شمال كانادا بالاتر است.

هرچند حقوق دريافتي و شرايط كاري در شركت‌هاي چند مليتي كاملاً استاندارد است، كسب نظر و مشاوره با متخصصان مربوط در اين زمينه قبل از قبول هر گونه پيشنهاد كاري بسيار عاقلانه است.

نحوه‌ پرداخت دستمزد از سوي كارفرما

دستمزد كارمندان و كارگران به‌صورت نقد يا چك همراه با صورت حساب كتبي پرداخت مي‌شود و چگونگي محاسبات دستمزد از سوي كارفرما ارائه مي‌شود. دستمزد مي‌تواند در محل كار و در صورت توافق به حساب بانكي فرد واريز گردد.

پرداخت به ازاي كار

چنانچه در محلي زنان كارهايي مشابه مشابه كار مردان انجام دهند كارفرما ملزم به پرداخت دستمزد مساوي ميان زنان و مردان كارگر است. براي نمونه، مردان و زناني كه در خط توليد كار مي‌كنند مشغول انجام يك نوع كارند، مگر در انجام يكي از كارهاي خط توليدي نياز به مهارت، تلاش يا احساس مسئوليت بيشتر باشد.

كارهاي مشابه به معناي انجام كارهاي يكساني است كه سطوح مشابهي از مهارت، تلاش، احساس مسئوليت و شرايط كاري را دربر مي‌گيرد. وظايف شغلي نبايد همانند يكديگر باشند تا يكسان تلقي گردند.

ساعات كار

8 ساعت كار روزانه و 40 ساعت كار هفتگي، ساعات كار استاندارد در كاناداست. ممكن است تغييراتي نيز در اين ساعات اعمال شود كه به نوع شغل بستگي دارد. در جايي كه توافق‌ دسته جمعي وجود دارد، بابت ساعات اضافي، اضافه كاري پرداخت مي‌شود و در صنايع توليدي، متوسط ساعات كار هفتگي 50 ساعت است. بسياري از مدير مسئولان اجرايي در كانادا، براي كسب موفقيت در كار ساعات زيادي مشغول كار هستند. معمولاً هرچه موقعيت شغلي فرد بالاتر باشد، بايد ساعات بيشتري كار كند.

در صورتي كه حقوق به‌صورت ساعتي پرداخت ‌شود و پس از مراجعه به محل كار، كاري براي انجام دادن وجود نداشت، كارفرما موظف است كه دست‌كم 2 ساعت كاري حقوق بپردازد. بسياري از كارفرمايان كانادايي، به كاركنان خود جهت مراجعه به دكتر يا دندانپزشك مرخصي ساعتي با حقوق مي‌دهند.

ساعات كاري منعطف

بسياري از كارفرمايان كانادايي ساعات كاري متغير دارند. استفاده از اين روش به‌علت اختلال ساعت نواحي مختلف بويژه ميان كاركنان دفتري، روز به روز رواج بيشتري مي‌يابد. بايد در هنگام تماس‌هاي تلفني راه دور به اختلاف ساعت نواحي مختلف توجه داشت. براي مثال، شخصي كه ساعت 8 صبح به وقت محلي قصد تماس از مونترال با ونكوور دارد، بايد تا ساعت 11 صبح در مونترال صبر كند و افرادي كه از ونكوور با مونترال تماس مي‌گيرند لازم است قبل از ساعت 2 بعد ازظهر به وقت ونكوور اين كار را انجام دهند تا شخص مورد نظر محل كارش را ترك نكرده‌ باشد.

معمولاً براي اجراي ساعات كاري قابل انعطاف، كاركنان بايد بين ساعات معيني، مثلا ساعت 10 صبح تا ظهر و دو بعدازظهر تا 4 بعدازظهر، در محل كار خود حضور داشته باشند. ممكن است كاركنان، ساعات كاري مورد نياز خود را با شروع زودتر، يا كسر ساعات ناهار خود، يا پايان ديرتر كار تنظيم كنند. تعداد كمي از كارفرمايان به كاركنان خود اجازه مي‌دهند كه در صورت تمايل تا دير وقت به كار خود ادامه دهند.

پايان مدت كاري

پايان مدت كاري بدين معناست كه كارفرما به دليل نبود كار، كارگر يا كارمند را از كار بركنار ‌كند. در برخي موارد امكان برگشت كارمند به شغل قبلي، پس از گذشت مدت طولاني بركناري از كار، وجود دارد؛ اما طبق قانون اگر فرد براي مدت معيني از كار بر كنار شده باشد پايان مدت كاري او تلقي مي‌گردد. در صورت پايان مدت كاري فرد، كارفرما بايد مطابق قوانين معين عمل کند و تاريخ دقيق اتمام مدت كاري را به او اطلاع دهد. اين اعلام بايد به‌صورت كتبي باشد. تاريخ اعلام قبلي اتمام دوره كاري كارمند يا كارگر به سابقه كاري فرد در آن مؤسسه بستگي دارد.

در صورتي كه بركناري فرد از كار موقتي باشد، كارفرما ملزم به اعلام قبلي نيست. چنانچه كارفرما اعلامي مبني بر پايان يافتن مدت كاري كارمند يا كارگر، به او ارائه ندهد بايد مبلغ كامل دستمزد فرد را در اين مدت پرداخت نمايد. در طي اين مدت همچنين كارفرما بايد تا پايان اين دوره، همه حقوق و مزاياي كارگر را پرداخت کند. در صورتي كه مدت استخدام فرد كمتر از سه ماه باشد، كارفرما مجبور به اعلام يا پرداخت تا پايان دوره كاري نيست.

ساعات كاری و پرداخت اضافه‌ كار

معمولاً ساعت كاري بين 7 تا 8 ساعت در روز و 35-40 ساعت در هفته است. يك هفته كاري متداول براي كارگران صنعتي كه به‌صورت ساعتي حقوق مي‌گيرند، 40 ساعت است. در حالي كه كارمندان دفتري به طور معمول 35-5/37 ساعت در هفته كار مي‌كنند. در صورتي كه كارمندان بيش از ساعت كاري در يك هفته كار ‌كنند، براي اضافه كار خود 150 درصد از دستمزد خود را دريافت مي‌نمايند.

كمترين حقوق

كمترين ميزان حقوقي را كه به‌منظور تأمين استاندارد معمول زندگي در نظر گرفته شده است، ‌مقامات استاني و منطقه‌اي مشخص مي‌کنند. اين ميزان بين 70/6 دلار تا 50/8 دلار در ساعت متغير است كه نرخ دقيق آن به منطقه و نوع كار بستگي دارد.

تعطيلات و مرخصي

مرخصي ساليانه

تمامي كاركنان بايد حداقل درسال دو هفته مرخصي با حقوق داشته باشند. كساني كه قبل از استفاده از مرخصي، شغل خود را ترك كنند، بايد به جاي آن مبلغي را دريافت كنند. در صورتي كه يك سال كامل در جايي مشغول به كار نباشيد، ميزان حق استفاده از مرخصي با حقوق، بر اساس ماه‌هاي اشتغال به كار، محاسبه مي‌شود.

براي اروپاييان و ساكنان كشورهايي كه به چهار تا شش هفته مرخصي با حقوق در سال عادت كرده‌اند، ميزان مرخصي با حقوق در كانادا بسيار ناچيز و باور كردني نيست (متوسط مرخصي با حقوق در كانادا 12 روز در سال است در حالي كه در فرانسه 26 روز و در آلمان 30 روز است). آموزگاران و كساني كه در مراكز آموزشي مشغول به كارند، تعطيلات يك تا دو هفته عيد پاك و تعطيلات تابستان را بدون حقوق‌اند و آن‌ها براي جبران اين کسري مجبور به تدريس در فصل تابستان هستند.

معمولاً پس از سه سال كار كردن براي يك كارفرما، کارگر، واجد شرايط 3 هفته مرخصي با حقوق ساليانه است، پس از آن نيز به ازاي هر سال كار با همان كارفرما، معمولاً يك تا دو روز به مرخصي ساليانه با حقوق اضافه خواهد شد و 8 سال طول مي‌كشد تا به حد 4 هفته مرخصي ساليانه با حقوق برسد. بسياري از شركت‌ها تعطيلات اضافه‌اي به‌عنوان پاداش، براي مثال، يك هفته بيشتر به مناسبت دهمين يا بيستمين سالگرد شروع كار، براي كاركنان در نظر مي‌گيرند.

حق استفاده از مرخصي ساليانه با حقوق به حرفه، موقعيت شغلي و كارفرما مطابقت دارد. برخي از كارفرمايان بر اساس مدت زمان اشتغال به كار، برنامه‌هاي بهتري را ارائه مي‌دهند. معمولاً كارمندان نسبت به كارگران، در مدت زمان كوتاه‌تري پس از اشتغال به كار، مشمول مرخصي‌هاي با حقوق طولاني‌تر مي‌شوند. ممكن است مديران حق استفاده از تعداد روزهاي بيشتري به‌عنوان مرخصي با حقوق داشته باشند. بيشتر كارمندان بايد از مرخصي‌هاي با حقوق خود در همان سال استفاده كنند، هر چند برخي از كارفرمايان اجازه استفاده از باقيمانده آن را در سال بعد‌ مي‌دهند.

همچنين كارمندان در 6 سال اول كار خود 4 درصد از حقوق را به‌عنوان هزينه سفر در تعطيلات دريافت مي‌كنند (اين هزينه بر اساس حقوق دريافتي سال قبل محاسبه مي‌شود) و در سال‌هاي بعد به 6 درصد افزايش مي‌يابد.

قبل از شروع كار جديد، برنامه مرخصي‌ها و تعطيلات خود را به اطلاع كارفرماي جديد رسانيده و موافقت او جلب مي‌شود. انجام اين كار به خصوص هنگامي كه تعطيلات برنامه‌ريزي شده با 6 يا 12 ماه اول كار تداخل داشته باشد، حائز اهميت است. معمولاً استفاده از تعطيلات و مرخصي بايد با موافقت قبلي مدير يا سرپرست بخش باشد و در بسياري از شركت‌ها لازم است از يكسال قبل رزرو شود.

اگر از كار خود استعفا دهيد يا اخطار انفصال از خدمت را دريافت كنيد، كارفرما موظف است كه به جاي مرخصي‌هاي با حقوقي كه استفاده نكرد‌ه‌ايد، وجه آن را پرداخت نمايد.

تعطيلات ملي و استاني

تعطيلات در کانادا تعطيلات كشوري يا استاني است و به صورت تعطيلات ساليانه يا تعطيلي مدارس نيست. دولت فدرال كانادا 7 روز را به‌عنوان تعطيلات ملي يا رسمي برگزيده است. اين تعطيلات با علامت * در جدول زير مشخص شده است. در صورتي كه نيمي از ما را قبل از تعطيلات مشغول به كار كرده و حقوق دريافت كرده باشيد، حق دريافت حقوق بابت اين تعطيلات را خواهيد داشت (اگر كمترين حقوق را گرفته باشيد، اين قانون قابل اجرا نيست) هر استان نيز تعطيلات مختص به خود را دارد كه در جدول زير مشخص شده است. بانك‌ها، دفاتر پست، مدارس دولتي و بيشتر مشاغل آزاد در تعطيلات ملي و استاني تعطيل هستند.

كاركناني كه بايد در تعطيلات ملي كار كنند، بابت 11 ساعت اول كاري 1.5 برابر و بابت بقيه ساعات دو برابر حقوق معمول را دريافت مي‌كنند و مي‌توانند به جاي كار در روز تعطيل ملي، يك روز مرخصي بگيرند. كاركنان مشاغلي مانند پمپ بنزين‌ها، بيمارستان ها، رستوران‌ها، كارخانه‌هايي كه بايد كارشان بدون وقفه ادامه يابد، پارك‌هاي تفريحي، صنايع فصلي (بجز صنعت ساختمان‌سازي)، خدمات بومي، از اين قانون مستثنا هستند. به اين معني كه حقوق معمول خود را دريافت مي‌كنند ولي بايد يك روز مرخصي با حقوق نيز دريافت كنند.

مهم‌ترين تعطيلات ملي، روز كانادا كه (روز تشكيل حكومت كانادا)، روز كارگر، و روز شكرگزاری (روز اولين برداشت محصول مهاجران اروپايی) جشن گرفته مي‌شود. براساس قانون فدرال، بسياري از تعطيلات در روز دوشنبه برنامه‌ريزي مي‌شود. در صورتي كه تعطيلات ملي يا استاني مصادف با شنبه يا يكشنبه باشد، تعطيلي مورد نظر به جمعه قبل يا دوشنبه بعد منتقل مي‌گردد.

علاوه بر تعطيلات ملي و استاني، تعطيلات ديگري نيز وجود دارد كه از جمله آن‌ها مي‌توان به مواردي از قبيل روزهاي بين روز كريسمس و روز سال نو، تعطيلات موردي (براي مثال برخي از كارفرمايان روز تولد كارمندان‌، به آن‌ها مرخصي مي‌دهند) مرخصي استعلاجي، يا مرخصي براي كفن و دفن نزديكان اشاره كرد. گرچه اين تعطيلات با حقوق نيستند، ولي بيشتر كارفرمايان بابت آن‌ها نيز حقوق كامل مي‌پردازند.

تعطيلات ملي كانادا در جدول 8 ‌شرح داده شده است. روزهايي كه با ستاره مشخص شده‌اند، تعطيلات رسمي و ملي هستند.

جدول 8 تعطيلات ملي كانادا

فسخ قرارداد استخدام

هر يك از استان‌هاي كانادا قوانين خاصي در مورد شيوه فسخ قرارداد كارمندان توسط كارفرمايان دارند، اين قوانين همچنين كمترين مبلغ پرداختي به كارمندان در هنگام فسخ قرارداد را تعيين كرده است. (اين مبلغ هنگام فسخ قرارداد كارمند به او پرداخت مي‌شود).

موارد ديگر

مواردي از قبيل مرخصي زايمان، تساوي حقوق، مزاياي كارمندان، قوانين مربوط به سلامت و امنيت كارمندان و همچنين حقوق بشر، از سوي دولت فدرال يا دولت‌هاي استاني يا هر دو، قوانين به خصوصي تعيين شده است. يك سرمايه‌گذار بالقوه بايد پيش از ايجاد يك شركت كاملا از اين قوانين مطلع باشد.

كسر مبالغي از حقوق كارمندان

كارفرمايان بايد ماليات بر درآمد، پس انداز بازنشستگي طبق برنامه كانادا/ كبك و حق بيمه را از حقوق كارمندان كسر كنند و اين مبالغ را براي اداره مرتبط دولتي بفرستند. سرمايه‌گذاران و كارفرمايان بايد پيش از شروع به كار از طريق تماس با يك متخصص واجد شرايط در مسائل كاري از تمام قوانين مربوط به حقوق كارمندان و مواردي كه بايد از دستمزد آن‌ها كسر شود اطلاع داشته باشند.

استانداردهاي استخدام

قانون استخدام در هر حوزه قضايي استانداردهايي را تدوين كرده كه كمترين شرايط اجباري استخدام را نشان مي‌دهد. اين استانداردها شامل ساعات كار، حقوق اضافه كاري، سطح دستمزدها، مرخصي، تعطيلات، تساوي حقوق پرداختي زن ومرد، برنامه‌هاي سودآور براي كارمندان، دوران بارداري، مرخصي زايمان و ساير مرخصي‌ها، توجه به پايان مدت استخدام، حقوق شرايط سخت، حقوق فسخ قرارداد و مانند آن مي‌شود.

حقوق بشر

همه حوزه‌هاي قضايي در كانادا دفاتر اجرايي دارند كه به شكايات مربوط به نقض حقوق بشر رسيدگي مي‌كنند و قوانيني را که براي جلوگيري از اعمال تبعيض‌آميز در محل كار و براساس نژاد، عقيده، رنگ، قوم، سن، جنسيت، تمايلات جنسي، وضعيت تاهل، تابعيت، اصل و نسب، محل تولد، وضعيت خانوادگي، گزارش نقض قانون و معلوليت تصويب شده‌اند به اجرا مي‌گذارند.

تساوي در استخدام

با اين كه برخي از استان‌ها نظير انتاريو، قانون تساوي در استخدام را اجرا نمي‌كنند، اما با اين حال قوانين اجباري فدرال در زمينه تساوي در استخدام، از سوي كارفرماياني كه به‌صورت استاني تحت نظارت و كنترل هستند و قراردادهاي دولتي فدرال را امضا كرده‌اند، قابل اجراست. بر اساس «قانون تساوي در استخدام»، كارفرماي فدرال (يعني كارفرمايي كه زير نظر دولت فدرال است) ملزم به تهيه و ارسال گزارش ساليانه از محل كار خود است. اين گزارش بايد حاوي اطلاعاتي مانند گروه‌هاي مشغول كار، ميزان حقوق و دستمزد، وضعيت استخدام و فسخ قرارداد كار باشد. ارسال نکردن گزارش‌هاي مزبور، به منزله نقض قانون تساوي در استخدام است. رعايت اين قانون از سوي كارفرماياني كه با دولت فدرال قراردادهايي به ارزش 200,000 دلار يا بيشتر منعقد كرده‌اند، ضروري است.

برای مشاوره رایگان و کسب اطلاعات بیشتر در مورد برنامه اخذ اقامت کانادا از طریق استارتاپ ویزا با مشاوران کنکاش تماس حاصل فرمایید.